(Madame Cassandra)
Ne körlüğümdü
beni alıkoyan
geleceği görmekten,
ne de kirlenmişliğin
hoyrat bakışı
Okurdum doğruları
yıldızların dizilişinden,
esen rüzgarın
taşıdığı kokudan,
kimse inanmasa da bana
Yakılan yuvalar,
yok edilen yaşamlar,
akan suyun kirlenmesi
benim suçum değildi
inanmasanız da
Kızıla boyanan
toprak
hayata tutanamayan
yaprak
benim suçum değildi
Ben değildim
anlatan
Kırmızı başlıklı kızı
masum çocuklara
Hypatia’ydım ben
Miletli Aspasia
Tarihin karanlığına
ışık tutmuş,
her seferinde
küllerinden doğan
cadı kadınlardım
Hamir Ergüven

Yorum bırakın