Kategori: ÖYKÜ
-
CARETTA
Çok yorgunumBeni bekleme kaptanSeyir defterini başkası yazsın. Koyda adeta hiç kimse yok. Öyle sakin, öyle dingin ki… Sıcaktan herkes uyuşmuş. Havadaki pus epey aşağıya inmiş. Güneş, denizden yansıyıp sıcağını iki kat hissettiriyor. Ağaçlarda tek bir yaprak bile kıpırdamıyor. Arada kuşların ve ağustos böceklerinin sesi duyuluyor. Koca koyda sadece bir kişi…
-
Zaman Aynı kalsın
“Gittiğin sabahı hatırlıyor musun? Omzunda küçük bir çanta vardı. Hava sisliydi. Sabahın erken saatleriydi Bakışın ve sözlerin eksikti. Kal demedim. Sen de döneceğim demedin. Gittin. Gri bir sabahta gökyüzü yorgundu. Söylenecek bir şey yoktu. Sustum.” Her sabah erken o iskelede Seni beklemek yazılı çizgilerimde. Bilirim gelmezsin. Yıllar oldu. Ama ben…
-
HÜSNÜZAN
Otobüs, marmaray, metro, tekrar otobüs derken iki saati geçen bir süre sonunda kan ter içinde kalsam da işte hastanedeyim. Bir saattir bekliyorum. Bilseydim bu kadar acele etmezdim. Bu kez bir başka göründü gözüme burası. Belki de gecelerin o kasvetini, yapay da olsa çiçeklerle örtmeyi düşünmelerinden. Odalara birkaç koltuk, hatta gece…
-
Gölge ve Arzu
Bu sözler Elif’in içine bir dalga gibi yayıldı. Onun içindeki arzuları, duygularını, bir zamanlar derinlere gömdüğü her şeyi açığa çıkarıyordu. O an, Elif’in vücudunu bir sıcaklık kapladı, ama bu sıcaklık sadece korkuyla ilgili değildi. Gölge, ona yaklaştıkça Elif’in nefesi hızlandı. Onun yanında kendini hem zayıf hem de çekici hissetti; bu…
Scribendi Infinitum - Sonsuz Yazı 