Kategori: düzyazı şiir
-
Öykünün Cinleri
“Öykünün cinleri düşlerime musallat olurken Razıel, kulağıma kadim bir kelime fısıldadı…Vee Selmera, geceyi mor bir hüzne sardı…” Öykünün cinleri dolandı gecedekırık bir saat kulesinindilsiz çanlarında beklediler zamanı. Her harftılsımdı kalemin ucunda,fısıltıyla doğdu kelimelerve suskunlukla mühürlendi. Sayfalar arasında gezindiler çıplak ayakla,unutulmuş çocukluk rüyasında,tozlu raflarında büyüdüler —büyülendik. Kimi, aşkı çaldı satırdan,kimi, korkuyu…
-
Zaman Aynı kalsın
“Gittiğin sabahı hatırlıyor musun? Omzunda küçük bir çanta vardı. Hava sisliydi. Sabahın erken saatleriydi Bakışın ve sözlerin eksikti. Kal demedim. Sen de döneceğim demedin. Gittin. Gri bir sabahta gökyüzü yorgundu. Söylenecek bir şey yoktu. Sustum.” Her sabah erken o iskelede Seni beklemek yazılı çizgilerimde. Bilirim gelmezsin. Yıllar oldu. Ama ben…
Scribendi Infinitum - Sonsuz Yazı 