Scribendi Infinitum – Sonsuz Yazı

Kategori: Burcu Türkel

  • Öykünün Cinleri

    Öykünün Cinleri

    “Öykünün cinleri düşlerime musallat olurken Razıel, kulağıma kadim bir kelime fısıldadı…Vee Selmera, geceyi mor bir hüzne sardı…” Öykünün cinleri dolandı gecedekırık bir saat kulesinindilsiz çanlarında beklediler zamanı. Her harftılsımdı kalemin ucunda,fısıltıyla doğdu kelimelerve suskunlukla mühürlendi. Sayfalar arasında gezindiler çıplak ayakla,unutulmuş çocukluk rüyasında,tozlu raflarında büyüdüler —büyülendik. Kimi, aşkı çaldı satırdan,kimi, korkuyu…