Kategori: Burcu Türker
-
İçimdeki Terzi
Kumaşı eksik biçilmiş bir hayatın kenarında duruyorum bir yerim bol geliyor zamana bir yerim dar. Her sabah aynaya değil yüzümdeki dikiş hatalarına uyanıyorum Makasın sesiyle açılıyor gün keskin, soğuk, hatırlatıcı Parmaklarımda biriken suskunluk ipliğe ağır geliyor her iğne batışında çocukluğumdan bir parça kanıyor da kanıyor Söküklerimi gizlemiyorum rüzgâr oralardan girip…
-
3-5 kelime ile korku öyküsü yazmak
IşınBir mesaj geldi. Gökyüzü aniden karardı. (Burcu)Mavi Ekran titredi. Egonun dijital tokadıydı IşıkÜç maymun işgali. SerapUyandı. Renk yoktu. Biray Altın / Euro / DolarGölge. Çığlık. Karanlık. Hamit Kuraklık yoksunluk çaresizlik Aysun“Senin yerinde olsam.”“Arı arabada.”“Anne, ev sallanıyor.”“Alo, acil ambulant.”“Kadın yazarlar da var.”“Ev kira mı?”“Bizde adettendir.”
-
AYNI SOFRANIN HİKAYESİ
Camda süzülen damlalar annemin gözleri İçinde binlerce söylenmemiş sözcük Dışarısı ıslanıyor içerisi büyüyor Aile, bazen konuşulmamış cümlelerin gürültüsüdür… Masa örtüsü kırış kırış babamın alnı gibi Tabakta kalmış o tek zeytin, her sabah bir kişi eksik duygusu Kahvaltının ardından çekilen sandalyede hâlâ oturanın gölgesi Aile, bazen boş kalan tabaktı… Dışarıda…
-
Galleria’da Miyavlayan Zaman
Bir Zamanların Galleria’sı Bir zamanların en modern alışveriş merkezi, İstanbul’un vitrinlerinden biri, şimdi kepçelerin, tozun ve sessizliğin arasında tarihe karışmayı mı bekliyor? Cam tavanlarından ışık süzülen o geniş avlular, döner kapının ve merdivenlerin altındaki buluşma noktaları… Hepsi, şehrin belleğinden yavaşça silinmeye mi çalışıyor? Oysa her yapı, yıkılmadan önce içindeki sesleri…
-
🌙 AYNANIN ARDINDA
Gözümle baktığımgözümden mi çıkıyorYoksa aynabana benden daha mı yakın Cam değil bususkunluğun cilalanmış haliduruşumun içindebaşka ben, çatlaklardan sarkıyor Konuşuyor yüzümdeki yansımaSen değilsin sandığın her şeysin Yüzümde eski zamanın izigülümsemeyi unutmuş çocuklar Ayna kırılınca yedi yıl değilyedi hayat bölünüyorher bir parçada başka benkadim sırbütünlenmeyi bekliyor Ellerimi uzattımdokunamadım kendime aynabir gerçeklik değilbir…
-
Sessiz Bekçi
Kadıköy, İstanbul’un en kalabalık yeni nesil yakışıklı semti. Hani o eski Kadıköy mü? Yok… Artık hep genç ve cool! Sokakları bile kendi fotoğrafını çekmeye bayılıyor gibi… Bir kafede otururken, arada yaşlı Kadıköy’le karşılaşırsanız şaşırmayın. Hani İstanbul’unkafa karıştıran, eğlenceli ve ‘hadi buradayız’ diyen mahallerinden… Herkesin hikâyesi var. Herkes sanatçı. Bir köşe…
-
Rüzgarla konuşan
Şimdi bir ağaç konuştu, duydun mu?Rüzgârın dilini öğrenmiş köklerindentoprağın hafızasından fısıldadıGövdesinde bin yılın soluğu vardıher halkası bir unutulmuş öyküydü Yapraklarıyla zamanın alnını okşadı“Her düşen yaprak bir insanın hatırasıdır,” dedi.Bir kuşu uğurlarken gökyüzüne“Her gidiş, kalmanın başka bir şeklidir” diye de ekledi. Köklerinden su yerine sessizlik çektiçünkü bazı sözler susarak büyürbazı dualar…
-
Gökyüzü
Gökyüzü mürekkep şişesiydi Yıldızlar parmak iziydi eski bir şairin Bulutların üstünde yürüyen atlar Zamanın yelelerini savurdu savrukça Kır çiçeklerinden yapılmış bir taç giydi gece Ay, sarhoş bir meddah gibi Hikayeyi başa sarıp sarıp anlattı uykusuzlara Bir düş ülkesi kuruldu oracıkta Çatıları yastıktan, sokakları uykudan Kapıları sadece rüya görenlere açık
-
Sessizliğin Çevresinde
Bütün sesleri bıraktım ardımda bir kuşun kanadına ilişti gürültü Şimdi içimde sadece bir yaprağın düşerken çıkardığı ses var o da rüzgâra emanet Kalbim, eski bir sandığın içi tozlu ama dolu Kilitli değil sadece açılmıyor ve bu da huzur unutulmuşluğun kucağında uyuduğum Gökyüzü battaniye üzerimde bulutlar ise annemin sessizliği Göl kenarında…
-
Bu akşam, bir A4 sayfası
Bu akşam, bir A4 sayfasıbeyaz ve açıkher şey yazılmaya hazırAğaçlar sessizce fısıldıyoryeşilin bin bir tonunuher yaprakbir şiirin başlığı gibi titriyor dallardasokaktan geçen rüzgârgömleğimin yakasına fısıldadı adlarınısanki sesin değilanıların dı duyduğumUfuk çizgisigöğe mektup yazan bir dağın parmak izive martılargöç etmeyi unutan düşlerdeasılı kalmış zamanın omzundaGüneş, utangaç çocukkaçtı arka sokaklaraGölgeler uzadıBir ihtiyarın…
Scribendi Infinitum - Sonsuz Yazı 